गझल : जगाने ठेवले पाण्यात देवाला

गझल : जगाने ठेवले पाण्यात देवाला

जगाने ठेवले पाण्यात देवाला
कसा मागायचा आधार बुडत्याला

हसू, अश्रू, निराशा, दु:ख, आशा, सल
फळे आली किती एकाच झाडाला

अशी का माणसांनी झाकली तोंडे
गुन्हा हातून यांच्या कोणता झाला

उभा तो वेगळ्या लोकांमधे आहे
तुझा आवाज नाही यायचा त्याला

जगाचे वाहतो सुखदु:ख कवितेतुन
किती असणार किंमत या हमालाला

उन्हे येतील आता गारव्यासाठी
अता होईल पिवळा आपला पाला

उद्या गावातुनी या जाउया निघुनी
पहाटे पाचला तू पोच फाट्याला

- वैभव देशमुख

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

गझल : अधिक आहे जमाना अन् उणा आहेस तू

अधिक आहे जमाना अन् उणा आहेस तू नव्या काळात या भलता जुना आहेस तू कधीपासून काही बातमी नाही तुझी कुठे आहे... कुठे माझ्या मना आहेस तू जगाला वाटते धोका दिला आहेस पण; दिली मजला खरेतर चालना आहेस तू कधी तू पाहिले डोळ्यात रोखूनी तुझ्या कधी केला स्वत:चा सामना आहेस तू जगाची वेदना नुसताच पाहत राहतो कशासाठी दिली संवेदना आहेस तू किती बिंबे तुझ्यावर हालताना पाहतो कुणाचा नेमका माझ्या मना आहेस तू - वैभव देशमुख
Read more

गझल : मनाची ही स्थिती आधी कुठे होती

गझल : मनाची ही स्थिती आधी कुठे होती मनाची ही स्थिती आधी कुठे होती उदासी एवढी आधी कुठे होती कुठे या पापणीला यायचे तारे अशी ही पापणी आधी कुठे होती सुखाची वेल होती डवरली नुसती सुखाला या कळी आधी कुठे होती कुठे इतके कठिण होते इथे जगणे... मराया रांग ही आधी कुठे होती तुझ्या भाळी सुखाने ओठ टेकवले तुझ्या गाली खळी आधी कुठे होती मलाही देह हा होता कुठे आधी तुलाही सावली आधी कुठे होती - वैभव देशमुख
Read more